Home > Work > Immortality
101 " [...] when it's a question of wahre Liebe, true love, the beloved hardly matters. "
― Milan Kundera , Immortality
102 " La tension dramatique, c’est la véritable malédiction du roman parce qu’elle transforme tout, même les plus belles pages, même les scènes et les observations les plus surprenantes, en une simple étape menant au dénouement final, où se concentre le sens de tout ce qui précède. Dévoré par le feu de sa propre tension, le roman se consume comme une botte de paille "
103 " I regret that almost all novels ever written are much too obedient to the rules of unity of action. What I mean to say is that at their core is one single chain of causally related acts and events. These novels are like a narrow street along which someone drives his characters with a whip. Dramatic tension is the real curse of the novel, because it transforms everything, even the most beautiful pages, even the most surprising scenes and observations merely into steps leading to the final resolution, in which the meaning of everything that preceded is concentrated. The novel is consumed in the fire of its own tension like a bale of straw… Do you think that everything that is not a mad chase after a final resolution is a bore? As you eat this wonderful duck are you bored? Are you rushing towards a goal? On the contrary, you want the duck to enter into a slowly as possible and you never want its taste to end. A novel shouldn’t be like a bicycle race but a feast of many courses. "
104 " Porque cuando amamos a alguien no lo podemos comparar. La persona amada no es comparable. Aunque amemos a A y a B, no podemos compararlos, porque al compararlos ya dejamos de amar a uno de ellos. Y si decimos en público que preferimos a uno de ellos y no al otro, nunca se trata de declarar ante los demás nuestro amor por A (porque en tal caso bastaría con decir simplemente «¡Amo a A!»), sino de poner con discreción pero con claridad en evidencia que B nos es por completo indiferente. "
105 " Con su muerte, terminó la dulce soledad compartida por los dos. "
106 " Y un día, al salir del trabajo, no fue a su casa, sino que salió de la ciudad. No veía nada a su alrededor, no sabía si era verano, otoño o invierno, si caminaba por la orilla del mar o junto al muro de una fábrica; hacía ya mucho que no vivía en el mundo; su único mundo era su alma. "
107 " no puedo odiarlos porque nada me une a ellos; no tengo nada que ver con ellos. "
108 " y, si caminaba, caminaba sólo porque el alma, llena de intranquilidad, exige movimiento y no es capaz de permanecer en el mismo sitio, porque cuando no se mueve empieza a doler terriblemente. "
109 " la memoria no filma, la memoria fotografía. "
110 " ¿Qué había querido decirle con su regalo? Que fuera libre. Que viviera como quería vivir, que fuera a donde quería ir. El nunca se había atrevido. Por eso le había dado todos los medios a su hija para que ella se atreviera. "
111 " Porque es así y vale para todos: nunca sabremos por qué irritamos a la gente, qué es lo que nos hace simpáticos, qué es lo que noshace ridículos; nuestra propia imagen es para nosotros nuestro mayor misterio "
112 " El hombre no es más que su imagen. Los filósofos pueden decirnos que es irrelevante lo que el mundo piense de nosotros, que sólo vale lo que somos. Pero los filósofos no comprenden nada. En la medida en que vivimos con la gente, no somos más que lo que la gente piensa que somos. "
113 " Living, there is no happiness in that. Living: carrying one's painful self through the world. But being, being is happiness. Being: becoming a fountain, a fountain on which the universe falls like warm rain. "
114 " Esa preocupación por la propia imagen, ahí es donde reside la fatal inmadurez del hombre "
115 " Ben Chopin'in Cenaze Marşı'nı dinlerken öleceğime, fonda agucuklarla gebermeyi tercih ederim. Şunu da ekleyeyim: Her türlü kötülük, ölümün yüceltilmesi demek olan bu cenaze marşından gelir. Daha az cenaze marşı olsaydı, belki de daha az insan ölecekti. Ne demek istediğimi anla: Trajedinin esinlendiği saygı, bir çocuk cıvıltısının gamsızlığından çok daha tehlikelidir. Trajedilerin ezeli koşulu nedir? Değeri insan hayatından daha yüksek görülen ideallerin varlığı. Peki ya savaşların koşulu? Aynı şey. Seni ölmeye mecbur ediyorlar, çünkü anlaşılan, senin hayatından çok daha yüce bir şey var. Savaş ancak trajedinin dünyasında var olabilir; insan tarihin başından beri sadece trajik dünyayı tanımıştır ve bunun dışına çıkabilecek durumda değildir. Trajedi çağı ancak havaice bir başkaldırıyla kapatılabilir. İnsanlar artık Beethoven'ın Dokuzuncu Senfoni'si hakkında, Bella parfümlerinin reklamının fon müziği olan sevinç marşının dört ölçüsünden başka bir şey bilmiyorlar. Ben bunu ayıplamıyorum. Trajedi, elini göğsüne koyarak hışırtılı bir sesle tirat geçen çaptan düşmüş bir oyuncu eskisi gibi dünyadan kovulacak. Havailik sıkı bir zayıflama kürüdür. Şeyler anlamlarının yüzde doksanını kaybedecek ve hafifleyecekler. Bu seyreltilmiş atmosferde fanatizm diye bir şey kalmayacak. Savaş olanaksız hale gelecek. "
116 " (...) el acto del amor físico es un instante de absoluta intimidad en el que el mundo que nos rodea se convierte en un desierto interminable en medio del cual se aprietan uno contra otro dos cuerpos solitarios "
117 " Aukščiausias moralumas yra būti nenaudingam "
118 " کسی که خود را خارج از دنیا می داند، به رنجهای دنیا حساس نیستمیلان کوندِرا، جاودانگی "
119 " Stau întins în pat, cufundat în dulceaţa semisomnului. La ora şase, în prima fază a uşoarei treziri, întind mîna spre micul tranzistor aflat lîngă perna mea şi apăs pe buton. Se aud primele ştiri ale dimineţii... Abia izbutesc să disting cuvintele şi adorm din nou; în felul acesta frazele crainicilor se transformă în vise. E faza cea mai frumoasă a somnului, momentul cel mai încîntător al zilei: datorită radioului gust savoarea neîncetatelor mele adormiri şi treziri — acea sublimă legănare între starea de somn şi trezie, care, în sine, constituie un motiv îndestulător ca omul să nu regrete faptul de a se fi născut. "
120 " در وجود همۀ ما بخشی هست که خارج از زمان به زندگی خود ادامه می دهد. شاید تنها در مواقع خاصی است که از سن خود آگاه می شویم و بیشتر اوقات بدون سن هستیممیلان کوندِرا، جاودانگی "