Home > Author > Ali Shariati

Ali Shariati QUOTES

88 " إن أكبر قيم الإنسان، تلك التي بدأ منها، هي الرفض وعدم التسليم، وما يلخص بكلمة "لا"، حيث بدأ منها آدم أبو البشر.
لقد أمر بأن لا يأكل من تلك الثمرة، لكنه أكل، فصار بعدئذ آدم، وصار بشرا، وهبط إلى الأرض؛ ولولا ذلك لصار ملكا، وصار غيره آدم.
وأول ما يبدأ آدم بهدمه في حياته اليومية هو التمرد، التمرد الذي يجعله مشابها لربه في الكون؛ لماذا؟ قد يكون من أجل دين، وقع للوفاء به سفتجات على مدى سنتين أو ثلاث أو أربع، ولا يمكنه الإنكار بعد ذلك ولا يسعه إلا أن يقول، عند المطالبة به: سمعا وطاعة.
ومن هنا، نرى أن صفته الإلهية تذهب ضحية ثلاجة أو دار أو سيارة، وهذا الإنسان لا يدري أي شيء خسر وأي شيء ناله بدل الذي خسره، ولا يدري بأي شيء يتلذذ، وكم هو قدر لذته بنعمة السيارة التي ضمن من أجلها بعدم استسلامه، وقابلية ألوهيته، وكونه خليفة الله في أرضه حتى يساوي لذة تمرده ورفضه.
لاشك بأن من أدرك لذة التمرد والرفض والنباهة لن يبدلها بأي شيء، ولن يبيعها مهما غلا الثمن. "

Ali Shariati , النباهة والاستحمار (الآثار الكاملة، #13(

99 "
همیشه رمانتیسمِ من کار را خراب می‌کند. چه ضررها از دستِ این رمانتیسم کشیده‌ام... کِی خواهم توانست از این دنیای مه آلودِ افسانه و اساطیر به زمین باز آیم ؟... روحِ من در این جهانِ رئالیسم هیچ نمی‌یافت که مرا نگاه دارد. چهرهٔ واقعیت‌ها همه برایم زشت و پست و بی‌ارج بود و سرم به بندِ هیچ کدام فرود نمی‌آمد. " آنچه بود" دلِ مرا قانع نمی‌کرد، ناچار به "آنچه باید باشد و نیست" گریختم... بیزاری از هر چه هست و جذبهٔ آنچه باید باشد و شایستهٔ بودن است، دنیای ایده آلیسمِ مطلقِ بلند و زیبا و متعالی که مَسکنِ من و اقامتگاهِ من و سرزمینِ راحتیِ من است، نه تنها در احساسِ من است، که در افکارِ من نیز رخنه کرده است. هر چه "نه این" است هر جا "نه اینجا "ست، سرزمینِ مقصودِ من و سرچشمهٔ مطلوبِ من است. آن "نمی‌دانم کجا "، آن "نمی‌دانم چی"، مرا همواره وسوسه می‌کرده است و همواره به خود مشغول داشته و " اینجا " و " اینها " را همه از یادِ من برده است
"

Ali Shariati