Home > Author > John Dewey

John Dewey QUOTES

John Dewey QUOTES

141 " Although recognition of the fact still halts, because of traditions established before the power of art was adequately recognized, science itself is but a central art auxiliary to the generation and utilization of other arts.* "

― John Dewey , Art as Experience

142 " The psychologist, in his most remote and technical occupation with mechanism, is contributing his bit to that ordered knowledge which alone enables mankind to secure a larger and to direct a more equal flow of values in life. "

― John Dewey , Psychology and Social Practice

143 " Only in this connection of knowledge and social action can education generate the understanding... necessary for the continued existence of democracy. "

― John Dewey

144 " Progressivism |ilerlemecilik| gibi bir -izm'in bile dâhil olduğu eğitimle ilgili bir grup 'izm'lere değil de, sadece 'Eğitim' kavramının kendisine dayalı olarak düşünmek gerekmektedir. Çünkü herhangi bir -izm'e dayalı olarak düşünen ve davranan her hareket, diğer -izm'lere karşı tepki gösterme davranışının içerisinde öylesine kaybolur ki; bir noktada, kendisine rağmen ve kendisi bile farkına varmadan, diğer 'izm'ler tarafından yönetilmeye başlar. Çünkü böyle bir durumda bu hareket kendi prensiplerini gerçek ihtiyaçların, sorunların ve ihtimallerin kapsamlı ve yapıcı bir değerlendirmesini yaparak değil de, sırf başka hareketlere tepki olarak oluşturmuş duruma gelir. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

145 " Gerçek eğitimin deneyimler yoluyla gerçekleştiğine inanmak tüm deneyimlerin gerçek anlamda veya eş düzeyde eğitici olduğuna inanmak anlamına gelmez. Deneyim ve eğitim birbiriyle doğrudan eşleştirilemez. Çünkü bazı deneyimler yanlış yönde eğiticidir. Başka deneyimlerin gelişmesini engellemek veya sekteye uğratmak gibi bir etkisi olan tüm deneyimler yanlış yönde eğiticidir. Bir deneyim vurdumduymazlığa yol açabilir; duyarlılığın ve tepkiselliğin eksilmesine neden olabilir. Bu durumda gelecekte daha zengin deneyimler elde etme ihtimali sınırlanmış olur. Yine aynı şekilde, başka bir deneyim kişinin özdevinimlilik becerisini belirli bir yönde arttırıp diğer taraftan da aynı kişiyi önceden belirlenmiş bir kalıba sokma eğiliminde olabilir; bu durumda da sonuç yine başka deneyimlerin gerçekleşebileceği alanın daralmasıdır. Bir deneyim bir taraftan çok eğlenceli olabilir, ama diğer taraftan gevşek ve dikkatsiz bir tutum oluşmasına yol açabilir; böyle bir durumdaysa bu tutum, gelecekteki deneyimlerin niteliğini, kişinin bu deneyimlerin vereceği şeylerin tümünü almasını engelleyecek şekilde değiştirir. Benzer şekilde, deneyimler birbirlerinden öylesine kopuk olabilir ki; her biri kendi başına kabul edilebilir ve hatta heyecan verici olsa da, bu deneyimler arasında sayıca giderek artan ve güçlenen bağlar kurulamaz. Bunun sonucu olarak da enerji düzensiz bir şekilde dağılır ve kişi dağınık fikirli olur. Her bir deneyim kendi başına canlı, berrak ve “heyecan verici” olabilir, ancak diğer deneyimlerden kopuk olduğu zaman bu durum suni olarak dağınık, bütünlüğü olmayan ve savruk alışkanlıklar doğurur. Bu tür alışkanlıkların oluşması da gelecekteki deneyimleri kontrol edebilmede yetersizlikle sonuçlanır. Bu durumdaysa, sözkonusu deneyimler ya zevkle ya da hoşnutsuzluk ve isyanla edinilir. Bu tür koşullar altındaysa öz denetimden bahsetmek boşunadır. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

146 " Herhangi bir deneyimin niteliğinde bakılması gereken iki nokta vardır. Birinci nokta deneyimin kabul edilebilirliği veya kabul edilemezliğiyle; ikincisi ise bu deneyimin daha sonraki deneyimler üzerindeki etkisiyle ilgilidir. Bunlardan birincisini görmek ve hükümde bulunmak kolaydır. Fakat, bir deneyimin etkisi kendisine bakılarak görülemez. Bu durum eğitimci açısından bir sorun teşkil etmektedir. Bir yandan öğrencinin faaliyetlerini geri plana değil de ön plana iten, diğer yandan da gelecekteki deneyimlere karşı istek aşılayarak eğlenceli hale gelen tarzda deneyimler düzenlemek öğretmenin işidir. Tıpkı bir insanın kendisiyle yaşayıp kendisiyle ölmemesi gibi, bir deneyim de kendisiyle yaşayıp kendisiyle ölmez. Bütün deneyimler istek veya amaçtan bağımsız olarak başka deneyimler içerisinde yaşamaya devam eder. Bu neden le, deneyim temeli üzerinde kurulu bir eğitim anlayışının çözmesi gereken sorun, daha sonraki deneyimlerde de üretken ve yaratıcı bir şekilde yaşamaya devam edebilecek deneyimlerin şimdide seçilmesidir. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

147 " The rhythm of loss of integration with environment and recovery of union not only persists in man but becomes conscious with him; its conditions are material out of which he forms purposes. Emotion is the conscious sign of a break, actual or impending. The discord is the occasion that induces reflection. Desire for restoration of the union converts mere emotion into interest in objects as conditions of realization of harmony. With the realization, material of reflection is incorporated into objects as their meaning. "

― John Dewey , Art as Experience

148 " Bu açıdan bakıldığında, deneyimin devamlılığı prensibinin anlamı, her deneyimin daha önceki deneyimlerden bir şeyler alması ve kendinden sonra gelecek deneyimlerin niteliğini de bir şekilde değiştirmesidir. Tıpkı şairin söylediği gibi,

... tüm deneyim bir su kemeridir,
Her kıpırdamamla sınırları sonsuzda kaybolan
Gezilmemiş bir dünyanın parıldayarak içerisinden aktığı.*

* Lord Alfred Tennyson'ın 1842 tarihli “Ulysses” (Odiseus) başlıklı şiirinin 19-21'nci mısralarından tercüme edilmiştir. Ç.N. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

149 " Kısaca ifade etmek gerekirse, doğumumuzdan ölümümüze kadar büyük oranda daha önceki insan faaliyetlerinin meydana getirdiği ve sonraki kuşaklara aktarılmış olan deneyimlerin neden olduğu bir insanlar ve nesneler dünyası içerisinde yaşarız. Eğer bu gerçek göz ardı edilirse, deneyim sanki sadece bireyin bedeninde ve zihninde devam eden bir şeymiş gibi algılanmış olur. Hâlbuki deneyimin bir boşluk içerisinde gerçekleşmediğini söylemeye gerek bile olmaması lazımdır. Bireyin dışında da deneyime yol açan kaynaklar vardır. Deneyim sürekli olarak bu pınarlardan beslenmektedir. Kenar mahallede yaşayan bir çocuğun kültürlü bir evde yaşayan çocuktan; kırsal kesimde yaşayan bir delikanlının şehir çocuğundan veya deniz kenarında yaşayan bir çocuğun denizden uzak çayırlarda yetişmiş olan delikanlıdan farklı deneyimlere sahip olduğu gerçeğini hiç kimse sorgulamaz. Bu tür gerçekleri zaten olmaları gerektiği gibi olduklarından sıradan bulur ve kayda değer görmeyiz. Ancak bu gerçeklerin eğitimsel önemi anlaşılırsa, eğitimcinin zorlama yapmadan gençlerin deneyimlerine yön vermekte kullanabileceği ikinci yolu işaret ettikleri görülecektir. Eğitimcilerin birincil sorumluluğu, gerçek deneyimin sadece o deneyimi çevreleyen koşullarla şekillendiği genel prensibinden haberdar olmak değil, aynı zamanda hangi çevrelerin büyümeye yol açan deneyimlerin elde edilmesine yardımcı olduğunu somut bir şekilde anlamaktır. Her şeyin ötesinde, eğitimciler var olan fiziksel ve toplumsal çevreleri nasıl kullanabileceklerini ve bu çevrelerin işe yarar deneyimler oluşturma için sunduklarını nasıl çıkarıp alabileceklerini bilmelidirler. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

150 " Since the artist cares in a peculiar way for the phase of experience in which union is achieved, he does not shun moments of resistance and tension. He rather cultivates them, not for their own sake but because of their potentialities, bringing to living consciousness an experience that is unified and total. "

― John Dewey , Art as Experience

151 " Sorun şudur ki; ilgili konu tecrit içerisinde, diğer şeylerden yalıtılmış bir şekilde öğrenilmiştir; adeta su geçirmez bir bölmeye konulmuştur. Konuyla ilgili bilgiye ne olduğu, nereye gittiği sorularına verilecek en doğru cevap da bu bilginin hala en başından beri içerisine yerleştirilmiş olduğu özel bölmede olduğu olacaktır. Öğrenildiği andaki koşulların tıpatıp aynılarının mevcut olması halinde yüzeye çıkıp kullanıma hazır olacaktır. Ancak ilk öğrenildiği anda tecrit edilmiş olduğu için diğer deneyimlerden öylesine kopuktur ki; gerçek yaşam koşulları altında ortaya çıkamaz. İlk öğretildiği zamanda ne kadar iyi yerleştirilmiş olursa olsun, bu tür bir öğrenmenin gerçek bir hazırlanma olduğunu varsaymak deneyim kanunlarına ters düşmektedir. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

152 " Okul, şimdi olduğundan çok daha büyük ölçüde hayati toplumsal bir kurum olmak zorundadır. Şehrin birinde yüzme için zorunlu olan çeşitli hareketleri tekrar ettirerek suya girdirmeden gençlere yüzme öğreten bir yüzme okulunun var olduğunu duymuştum. Bu şekilde eğitilen gençlerden birine, suya girdiği zaman ne yaptığı sorulduğunda lafı dolandırmadan 'battığını' söylemiştir. Bu hikâye, gerçek olsa da olmasa da okulun toplumla olan etik ilişkisini simgelemesi bakımından güzel bir hikâyedir. Okul, kendi içinde tipik toplumsal yaşam koşullarını oluşturmadıkça, toplumsal yaşama hazırlayıcı güçte olamaz. Şu anda da zaten büyük ölçüde havanda su dövmekle meşgul görünüyor! "

― John Dewey , Ethical principles underlying education

153 " Intelligence converts desire into plans, systematic plans based on assembling facts, reporting events as they happen, keeping tab on them and analyzing them. "

― John Dewey , The Collected Works of John Dewey: The Complete Works PergamonMedia (Highlights of World Literature)

154 " The atomic doctrine with Democritus' thoroughgoing undertaking to substitute a quantitative185 for a qualitative conception of matter with the location of the qualitative aspects of the world in the experience of the soul appealed only to the Epicurean who used the theory as an exorcism to drive out of the universe the spirits which disturbed the calm of the philosopher. "

― John Dewey , The Collected Works of John Dewey: The Complete Works PergamonMedia (Highlights of World Literature)

155 " Öyleyse eğitimsel anlamda hazırlanmanın gerçek anlamı nedir? Her şeyden önce, bu, genç ya da yaşlı olsun, kişinin tecrübe etmekte olduğu deneyimden kendi tecrübe ettiği anda kendisi için alabileceği ne varsa almakta olduğu anlamına gelmektedir. Eğer hazırlanma düşüncesi maksat haline getirilirse, bu durumda şimdinin potansiyeli varsayılan bir gelecek için feda edilmiş olur. Bu olduğunda da geleceğe yönelik yapılacak gerçek hazırlanma şansı elden kaçmış veya saptırılmış demektir. Şimdiyi sadece geleceğe hazırlanmak için kullanmak aslında kendisiyle çelişki içerisinde olan bir düşüncedir. Bu düşünce, kişinin geleceğine hazırlanmakta kullanabileceği koşulları kenara itmekte ve hatta yok etmektedir. Daima yaşadığımız zaman içerisinde yaşarız ve ancak ve ancak her bir 'şimdi'de mevcut olan her bir deneyimin tam anlamını çıkararak aynı şeyi gelecekte de yapmaya kendimizi hazırlayabiliriz. Uzun vadede bir sonuca ulaşan tek hazırlanma şekli budur. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

156 " Gençler hakkındaki yaklaşımım, her öğrencinin veya normal olarak güçlü güdülere sahip her çocuğun tüm durumlara karşı tepki vereceğini düşünecek kadar romantik değil. Bu çocukların okula geldikleri zamana kadar okul dışındaki zedeleyici koşulların kurbanı olmuş ve herhangi bir katılımda bulunamayacak kadar edilgen ve aşırı derecede suskun hale gelmiş çocuklar olması ihtimali de vardır. Muhtemelen, daha önceki deneyimlerinin bir sonucu olarak kibirli, haylaz ve hatta tam anlamıyla isyankâr hale gelmiş başka çocuklar da olacaktır. Ancak şu da kesindir ki; toplumsal denetim prensibi bu tür vakalarda geçerli olamayacaktır. Bu tür vakalarla başa çıkmak için herhangi bir genel kural bulunamayacağı da doğrudur. Öğretmenin bu durumlarla tek tek ilgilenmesi gereklidir. Bu durumlar belki genel olarak sınıflandırılabilecektir ama hiçbiri birbirinin aynı olmayacaktır. Öğretmen, öğrencilerin serkeş tavırlarının sebeplerini kendisi keşfetmek zorundadır. Eğer eğitim süreci devam edecekse, öğretmen bunu bir 'daha güçlü olanı bulmak için iki iradeyi çarpıştırma' meselesi haline getiremez ve aynı zamanda da haylaz ve katılımcı olmayan öğrencilerin diğerlerinin eğitimsel faaliyetlerini kalıcı olarak engelleyecek bir noktada durmalarına da izın veremez. Bu öğrencileri dışlamak belki de alınabilecek tek mevcut önlemdir, ama kesinlikle çözüm değildir. Çünkü bu önlemin dikkat çekme veya gösteriş yapma gibi istenmedik anti-sosyal tavırların ortaya çıkmasındaki sebepleri pekiştirmesi ihtimali de vardır. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

157 " Bu yazı vesilesiyle öğretmenin yeri ve mevkisi hakkında da bir şeyler söylemek uygun olacaktır. Deneyim gelişiminin etkileşim yoluyla gerçekleştiği prensibi, eğitimin özünde toplumsal bir süreç olduğu anlamına gelmektedir. Bu özellik bireylerin toplumsal bir grup oluşturduğu nispette gerçekleşir. Öğretmeni grup üyeliğinin dışında tutmak çok saçmadır. Grubun en olgun üyesi olarak öğretmenin grubun bir topluluk olarak toplumsal deneyimini oluşturan etkileşimlerin ve karşılıklı iletişimlerin yürütülmesini sağlamak gibi özel bir sorumluluğu vardır. Bir yandan çocukların özgürlüklerine saygı duyulması gereken bireyler olduğunu söylerken, diğer taraftan da daha olgun bir birey olan öğretmenin hiçbir özgürlüğünün olmaması gerektiğini ifade etmek tartışılmaya bile değmeyecek kadar saçma bir düşüncedir. Öğretmeni, üyesi olduğu bir topluluğun etkinliklerini yönlendirmede olumlu ve önderlik eden bir konumdan dışlama eğilimi, bir aşırı uçtan diğer aşırı uca giderek tepki verme durumunun başka bir örneğidir. Öğrenciler bir toplumsal gruptan ziyade bir sınıfken, öğretmen herkesin katılımının olduğu değiş-tokuş süreçlerinin yönlendiricisi olarak içeriden değil, mecburen çoğunlukla dışarıdan etki yapmaya çalışmaktaydı. Eğitim, deneyim üzerine kurulu olduğunda ve eğitici deneyim toplumsal bir süreç olarak algılandığında, bu durum köklü bir değişikliğe uğrar. Öğretmen dışarıdan etki yapan patron veya diktatör konumunu kaybedip grup etkinliklerinin lideri rolünü üstlenir. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

158 " Durup düşünmek” olarak tabir ettiğimiz davranış aslında çok doğru bir psikolojik yöntemdir. Çünkü düşünmek aynı zamanda, güdünün ilk ortaya çıktığı şeklinin, bu güdünün daha geniş kapsamlı ve daha tutarlı bir faaliyet planı oluşturmak için bulunması muhtemel diğer faaliyete geçme eğilimleri ile ilişki kurmasından önce durdurulması demektir. Bu diğer faaliyete geçme eğilimlerinin bazıları, nesnel koşulları gözlemlemek için gözün, kulağın ve elin kullanılmasına yol açar; bazıları da geçmişte olan şeylerin hatrlanması ile sonuçlanır. Bu nedenle, düşünme, bir yandan gözlem ve hatıranın bütünleştirilmesi ile, ki bu bütünleşme düşünmenin kalbidir, güdünün içten denetimini sağlarken, diğer yandan da alelacele yapılacak bir hareketin geciktirilmesi etkisini yapar. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

159 " Platon bir defasında köleyi başkalarının amaçlarını gerçekleştiren kişi olarak tanımlamıştır ve daha önce belirttiğimiz üzere kendi arzularının tutsağı olmuş bir kişi de aslında bir köledir. "

― John Dewey , DENEYİM VE EĞİTİM

160 " But the live creature adopts its past; it can make friends with even its stupidities, using them as warnings that increase present wariness. Instead of trying to live upon whatever may have been achieved in the past, it uses past successes to inform the present. Every living experience owes its richness to what Santayana well calls “hushed reverberations. "

― John Dewey , Art as Experience