10
" Günde 18 saat çalışmak; işte 18.yüzyıl insanseverlerin ve ahlakçılarının idealleri.
nec plus ultra: daha ötesi yok
çağımızın çalışma yüzyılı olduğu söyleniyor, aslında acının, sefaletin ve çürümenin yüzyılı
kırsal bir yerleşimin orta yerine fabrika dikmektense, veba tohumu ekmek, su kaynaklarını zehirlemek daha iyidir.
yoksul uluslar halkın rahat ettiği uluslardır, zengin uluslarda ise halk genellikle yoksuldur.
modern ordular sadece iç düşmanı ezmek için beslenirler
burjuvazinin sanayi ve ticari yeni ihtiyaçlarına uyum sağlamış protestanlık, halkın dinlenmesini daha az dert etti. dini bayramları azalttı.
in anima vili: değersiz hayat
tacir ve ticaret her zaman aşağılanan bir şey olmuştur antik yunanda
Platon'a göre: doğa ne kunduracı yaratır, ne de demirci. Bu tür meşguliyetler bunları yerine getiren kişileri değersizleştirir.
Yalan söylemeyi ve aldatmayı alışkanlık haline getirmiş tacirlere ise, sitede ancak zorunlu bir kötülük olarak müsamaha gösterilecektir.
Cicero şöyle demektedir: Bir dükkandan saygıya ve hürmete layık ne çıkabilir? Ticaret namuslu bir şey üretebilir mi? Dükkan denen şey dürüst bir insana layık değildir. Tüccarlar yalan söylemeden kazanamadığına göre, yalancı olmaktan daha utanç verici ne olabilir? kim ki kendi emeğini para karşılığı satar, kendini de satar ve köle mertebesine düşürür. "
― Paul Lafargue , The Right to Be Lazy
15
" Tous nos produits sont adultérés pour en faciliter l'écoulement et en abréger l'existence. Notre époque sera appelée l'âge de la falsification, comme les premières époques de l'humanité ont reçu les noms d'âge de pierre, d'âge de bronze, du caractère de leur production. Des ignorants accusent de fraude nos pieux industriels, tandis qu'en réalité la pensée qui les anime est de fournir du travail aux ouvriers, qui ne peuvent se résigner à vivre les bras croisés. Ces falsifications, qui ont pour unique mobile un sentiment humanitaire, mais qui rapportent de superbes profits aux fabricants qui les pratiquent, si elles sont désastreuses pour la qualité des marchandises, si elles sont une source intarissable de gaspillage du travail humain, prouvent la philanthropique ingéniosité des bourgeois et l'horrible perversion des ouvriers qui, pour assouvir leur vice de travail, obligent les industriels à étouffer les cris de leur conscience et à violer même les lois de l'honnêteté commerciale. "
― Paul Lafargue , The Right to Be Lazy