Home > Work > چاه بابل
1 " شکنجه‌گرِ رژیم قبلی به چیزی اعتقاد نداشت. تا یک‌جایی وحشی‌گری می‌کرد، وقتی می‌دید سرِ اعتقادت ایستاده‌ای، احساس حقارت می‌کرد و برایت احترام قائل می‌شد. اما شکنجه‌گرِ این رژیم هرچه تو معتقدتر باشی، بیشتر به غیرت می‌آید تا نشان بدهد اعتقادش از تو کمتر نیست. "
― رضا قاسمی , چاه بابل
2 " شوربختي مرد در اين است كه سن خود را نمي بيند. جسمش پير مي شود اما تمنايش همچنان جوان مي ماند. زن، هستي اش با زمان گره خورده. آن ساعت دروني كه نظم مي دهد به چرخه زايمان، آن عقربه كه در لحظه اي مقرر مي ايستد روي ساعت يائسگي، اينها همه پاي زن را از راه مي برد روي زمين سخت واقعيت. هر روز كه مي ايستد در برابر آينه تا خطي بكشد به چشم يا سرخي بدهد به لب، تصوير رو به رو خيره اش مي كند به رد پاي زمان كه ذره ذره چين مي دهد به پوست. اما مرد، پايش لب گور هم كه باشد چشمش كه بيفتد به دختري زيبا، جواني او را مي بيند اما زانوان خميده و عصاي خود را نه. "
