Home > Work > Τρία θεατρικά
1 " Η νιότη. Η νιότη σου είναι που σ’ έφερε εδώ. Έτσι θα είναι η ζωή σου από δω και πέρα, μια στιγμή διαύγειας που θα σε πονάει όσο ανοίγεις τα μάτια σου μπροστά στα μυστήρια αυτού του κόσμου. Μόνο που δεν θα είναι ακριβώς μια στιγμή. Θα κρατήσει για όλη σου τη ζωή, κάθε φορά που η καρδιά σου θα πονάει από αγάπη, κάθε φορά που θα πρέπει να ξαναβάζεις τα κομμάτια της στη θέση τους. Και θα προσπαθείς. Γιατί αυτή η καρδιά θα είναι η μόνη προστασία που θα έχεις όσο θα γερνάς και θα γίνεσαι αυτός ο κοινός, απελπιστικά κανονικός άνθρωπος. "
― Γιάννης Σκαραγκάς , Τρία θεατρικά
2 " Δεν είμαστε ρομαντικοί όσοι ζούμε τον έρωτα στο μυαλό μας. Πρακτικοί είμαστε. Ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε με το ακατόρθωτο. Θες να μάθεις πώς μπορεί να ζήσεις για πάντα με τη σκέψη ενός άντρα; Είναι μέχρι να βρεις τον άνθρωπό σου, αυτόν που ξέρεις ότι είναι δικός σου, αλλά δεν θα τον έχεις ποτέ. Κοιτάς γύρω σου και μαθαίνεις να τα βλέπεις όλα μισά. Κρατάς κάτι και για εκείνον, όχι επειδή θα έρθει, αλλά γιατί προσπαθείς να δεις τον κόσμο με το βλέμμα του. Όχι, δεν είναι ρομαντικό το να μαραζώνεις για κάποιον. Κανένας δεν μαραζώνει από έρωτα. Απλώς καταλαβαίνεις πόσο εύκολα συνηθίζεις μια ζωή χωρίς να έχεις εκείνον να σε περιμένει. Αυτό είναι που σε αρρωσταίνει. Να μη μπορείς να καταλάβεις αν αυτό που θα σου λείπει για πάντα θα είναι ο κόσμος ή το βλέμμα του. "