" در وجود هر کس کودکی است که تا پایان عمر با او میزید. کافی است چین‌وچروکی را که زمان برای گم کردن رد در چهره‌ی اشخاص به‌جا می‌نهد کنار بزنیم تا آن کودک خود را نشان بدهد. این یگانه راهی است برای آنکه مرعوب کسی، هرچند بزرگ‌تر از خود نشویم. "

― رضا قاسمی , همنوایی شبانه‌ی ارکستر چوبها