QUOTE : فنجان آب فنچ هایم را عوض کردم<br />و ریختم در چینه جای خردشان ارزن<br />وان سوی تر ماندم<br />محو تماشاشان.<br /><br /> <br />دیدم که مثل هر همیشه، باز، سویاسوی<br />هی می پرند از میله تا میله<br />با رفرفه ی آرام پرهاشان.<br /><br /><br />گفتم چه سود از پر زدن، در تنگنایی اینچنین بسته<br />که بالهاتان می شود خسته؟<br /><br />گفتند (وبا فریاد شاداشاد) :<br />"زان می پریم، اینجا که می ترسیم<br />پروازمان روزی رود از یاد