" منظرهی ویرانی آدمها غمانگیز ترین منظرهی دنیاست. ببینی کسی مثل طاووس میافتد، حالا مرغِ نحیفی است، پرش ریخته، ببینی کسی خود را ملکهای میپنداشته و تو را بندهی زرگری، حالا منتظرِ گوشهی چشمی است به او بکنی. ببینی... "
― رضا قاسمی , همنوایی شبانهی ارکستر چوبها