Home > Work > Kanatları Ölü Açıklığında
1 " Geçmişte kalmış o güzel günleri anımsamak istiyorum ben de. Kendime mutlu geçmişler uyduruyorum. "
― Pelin Buzluk , Kanatları Ölü Açıklığında
2 " O, balkonda kaldıkça ben eksik düşleri tamamlıyordum ya da iyiden iyiye eksiltiyordum. Rüya içinde rüyaya dalıyordum. Başkalarının düşlerini olsun görüyordum. İpi çözülmüş balkondakileri düşlüyordum sözgelimi. Kuş uyandığından beri hepten anasonlu bir uykuya dalmıştılar. Bir düşte yaşayanlar, ancak düşlendikçe sürdürür yaşamayı. "
3 " Düşünde canavarlarla iyi geçinmeye çalışıyormuş, bir keresinde böyle söylemişti. Yine de öldürdüler onu. "
4 " Babama alıştım,” diyorum kendime. Babamla birlikte kendime de alıştığımı sanıyorum. Toplumdaki yerimiz, falan... Biz ölü yakacağız ömür boyu. Bizim işimiz de bu, diyorum. O kadar. Bir süre dinlemiyorum kendimi. Ama burnum inatla alıyor, ciğerlerime doluyor yanan etin kokusu. Nehir boyu bu sonsuz yangın bitmek bilmiyor. Yaktıkça ölüyor bu insanlar. Yanmaya ölüyorlar. "