Home > Work > L'Assommoir

L'Assommoir QUOTES

L'Assommoir QUOTES

1 " Death had to take her little by little, bit by bit, dragging her along to the bitter end of the miserable existence she'd made for herself. They never even knew what she did die of. Some spoke of a chill. But the truth was that she died from poverty, from the filth and the weariness of her wretched life. "

― Émile Zola , L'Assommoir

2 " Właśnie w chwili kiedy wszyscy goście skakali i wrzeszczeli dla zabawy, w drzwiach ukazał się Goujet. Nie odważając się wejść, stał na progu onieśmielony, z wielkim krzewem białej róży w rękach – wspaniałym krzakiem, którego łodyga sięgała mu aż do twarzy, powplątywana kwiatami w jego płową brodę. Gervaise podbiegła ku niemu z twarzą rozpłomienioną żarem bijącym znad blachy pieców. Jakoś nie umiał się pozbyć ciężkiej swej donicy, a gdy solenizantka wzięła mu ją z rąk, coś tam tylko wykrztusił, nie odważając się jej uściskać. Dopiero ona sama musiała się wspiąć na palce i nadstawić mu policzek do ucałowania; on jednak i tak był jeszcze do tego stopnia zmieszany, że pocałował ją w oko, i to tak mocno, że o mało go jej nie wybił. Oboje aż zadrżeli przy tym ze wzruszenia. "

― Émile Zola , L'Assommoir

3 " Była z niej w owych czasach dziewuszka bardzo milutka, jasnowłosa i świeża. Koleżanki z pralni na ulicy Nowej wybrały ją na królową, mimo że była kulawa. No, i paradowało się po bulwarach, na umajonych pięknie wozach, wśród postronnych ludzi, którzy ją po prostu zjadali wzrokiem. Panowie przykładali do oczu lornetki, jakby była prawdziwą królową. Potem wieczorem odchodziła pyszna zabawa i aż do białego rana wszyscy wywijali nogami. Królowa, tak! Królowa w koronie i z szarfą, przez dwadzieścia cztery godziny, przez dwa okrążenia małej wskazówki na tarczy zegara! I ociężała, w głodowych męczarniach, wpatrywała się w ziemię, jakby szukała tego rynsztoka, w którym zgubiła swój majestat królowej strąconej z tronu. "

― Émile Zola , L'Assommoir

4 " While the storm was erupting, she stayed, staring at it, watching the shafts of lightning, like someone who could see serious things, far away in the future in these sudden flashes of light. "

― Émile Zola , L'Assommoir

5 " ... мужчины пренесносный народ: когда
они спят с женщиной, то все время стаскивают с нее одеяло... "

― Émile Zola , L'Assommoir

6 " With his mouth open, he gave off that alcoholic smell that you get from an old brandy cask when you take out the bung. "

― Émile Zola , L'Assommoir

7 " Op het commissariaat, waar zij gefouilleerd werd, had men tien worsten gevonden, die ze van voren en van achteren weggestopt had. En toen mevrouw Lorilleux met een vies gezicht verklaarde, dat zij niet van die worsten zou willen ete, begon iedereen zachtjes te lachen. De nachtwake werd minder somber, ofschoon de grenzen van het betamelijke niet overschreden werden. Maar toen zij de laatste wijn opdronken, kwam er een vreemd dof ruisend geluid uit het kabinetje. Allen hieven het hoofd op en keken elkaar aan. "'t Is niets," zei Lantier bedaard, terwijl hij zijn stem liet dalen. "Ze loopt leeg." Gerustgesteld zette het gezelschap de glazen weer op tafel. "

― Émile Zola , L'Assommoir

8 " She came out in a cold sweat when she thought about the future, saying she felt like a coin someone had tossed in the air that might land heads or tails depending on how the pavement lay. "

― Émile Zola , L'Assommoir