Home > Work > Ik ga leven
1 " Verder zou ik haar bijbrengen dat het niet manhaftig was om te pesten, om baldadig, cynisch en uitlokkend te zijn, zaken waar je aanzien mee verwierf in de Marokkaanse hiphopcultuur op 'zwarte' scholen. Dat dat niet van bravoure maar van dieptriestheid getuigde. Ik zou haar vertellen dat ze niet kansarm was, dat ze het niet moest toelaten dat iemand haar dat in de schoenen schuift. "
― , Ik ga leven
2 " Het huwelijk tussen links Nederland en lichtgetint-orthodox-Nederland is er een dat barst van de ongerijmdheden en dat niet te doorgronden valt. Een gemeenschap die voor het leeuwendeel een geïmporteerd Staphorst is, een soort oriëntaalse SGP, met gesluierde vrouwen, vrouwen die achter de mannen bidden in de moskee, tegen abortus, tegen homo's en transgenders, tegen genderneutraliteit, tegen vrijheid van meningsuiting in de vorm van satire, tegen godslastering, vóór besnijdenis, vóór nationalisme en een eigen-volk-en-geloof-eerst-mentaliteit, met duidelijke rollen voor de geslachten, waarbij de vrouwen de piepers schillen en de mannen brood op de plank brengen, moderniteit-sceptisch en anti-feministisch, wat had die gemeenschap in godesnaam te zoeken bij het inclusieve links met de geheven regenboogvlaggen? Wie stemt er nu Erdoğan in het ene land en PvdA in het andere? "
3 " Omdat Vader ongeschoold werk deed en de enige kostwinner was, hadden we het economisch altijd krap, terwijl we zagen dat buren en familieleden die niet werkten of zwartwerkten naast hun uitkering, het net zo goed als wij of zelfs beter hadden. Moeder had van buurvrouwen begrepen dat hun kinderen gratis internet, gratis kleedgeld en zelfs een laptop kregen van de overheid. Hun oudere kinderen kregen studiefinanciering die ze niet hoefden terug te betalen als ze hun diploma haalden, vanwege het lage inkomen van de vader. Ze kregen ook huurtoeslag en zorgtoeslag. Sommigen waren op papier gescheiden, zodat de vrouw extra geld kon vangen vanwege haar alleenstaande moederschap of zoiets. Zo konden ze al hun vaste lasten betalen en op vakantie gaan met het geld van het zwarte werk en zelfs vastgoed kopen in Turkije. Moeder zei geregeld tegen Vader dat het in dit land nog eigenlijk gekkigheid is om als laaggeschoolde nog te werken, gezien het nauwelijks loonde. "
4 " Als je zo dichtbevolkt woont, komen de muren op je af en wil je niet thuiskomen, daar weet ik alles van. Maar als u dacht dat het niet erger kon, hebt u het mis; onze Marokkaanse buren leven met zes kinderen in een even klein huis. In een van de twee slaapkamers hebben ze twee stapelbedden en de twee kleinste kinderen slapen op de bank, die ze omtoveren tot een bed als Allah Zijn deken over de hemels spreidt. Dat is overigens geen uitzondering, de meeste gezinnen van Noord-Afrikaanse variëteit in onze wijk hebben minimaal vier kinderen en wonen op dezelfde manier. De Turken hebben meestal twee of drie kinderen, maar die hebben het desalniettemin ook krap, aangezien de Marokkaanse manier van wonen niet als referentiekader dient. Alles is natuurlijk relatief, maar dat zij kiezen voor gezinsomvangen uit de tafel van zes en ademruimte genoeg vinden om te leven, wil niet zeggen dat wij minder recht van klagen hebben. "
5 " Wegens de krapte zijn de meeste kinderen en jongeren geneigd om veel, talrijk en langdurig op straat te hangen, anders kibbelen ze met de divisie thuis, ledigheid is immers des duivels oorkussen, of ondervinden ze hinder van de ouders die ongevraagd je kamer binnenstormen (kloppen doen we niet aan bij ons, privacy evenmin) en vervolgens jou voor klaagmuur aanzien en beginnen te raaskallen over alles waar ze hun ei of zaad over kwijt moeten, meestal familiaire aangelegenheden, financieel noodweer, huwelijks gesodemieter, en anders over eventuele rommel in je kamer. Ze komen je vragen om de post voor ze te vertalen en allerlei formulieren in te vullen en worden ook nog boos en verwijtend als je dat niet kunt, zelfs al ben je nog kind. Ze eisen dat je naar de moskee gaat op vrijdag, vragen waarom je niet bidt, vragen wat je kijkt op de telefoon, vragen waarom je lacht als je op je beeldscherm kijkt, vragen met wie je belt en waarom dat klinkt als de stem van iemand van het andere geslacht of ze produceren gewoon heel veel geluid terwijl ze videobellen met familieleden, zowel uit het buiten- als binnenland, terwijl jij je moet concentreren op je huiswerk of gewoon niet blootgesteld wilt worden aan dat oeverloze gezwatel. Het ergste van alles is als er mensen onthaald worden en de visite zo lang blijft zetelen dat je je afvraagt of ze van plan zijn te blijven tukken. En dat gebeurt nogal frequent; op elk moment van de week kunnen ze ongegeneerd komen aankloppen en blijven tot je ze afwimpelt door opzichtig te gapen. Men zegt dat bezoek en vis drie dagen fris blijven, daar hadden ze bij de Turken nog geen notie van genomen. Of ze namen die drie dagen letterlijk. "
6 " In onze cultuur moet je immers spreken met lichaamstaal, niet louter met woorden, dat is nooit overtuigend genoeg, daarom moest ik wel bijtend reageren — en daar vooral vurig bij kijken — op dit om de zoveel tijd terugkerende dictaat. "
7 " Fysieke arbeid is immers voor hen die voor denken te lui zijn. "
8 " Ik zou haar leren dat dit een land is waar alle wegen wagenwijd openstaan, dat het een kwestie van toewijding is om succes te behalen, dat ze geen slachtoffer is, dat het hier een meritocratie is, in tegenstelling tot Turkije en vele andere oorden. "
9 " Gelukkig is vrijheid van meningsuiting iets anders dan het recht op een podium. "
10 " Defne zou geenszins door dezelfde drek als ik gaan, dat stond ik niet toe, ik nam haar lot in eigen handen. Voor zover ik kon, want ik kon haar nu niet van haar wetenschapbestrijdende extatische basisschool en Koranschool af tiefen, ze was immers niet uit mijn kut gerold, en dus had men ooit bepaald dat ik dan geen zeggenschap had en dat de kut die baart, de kut die waakt is. En ik was de kut die mitst en maart. En voor nu was ik de kut die hierover bedaart. "