Home > Work > The Wall
21 " I consented to die in his place; his life had no more value than mine; no life had value. They were going to slap a man up against a wall and shoot at him till he died, whether it was I or Gris or somebody else made no difference. I knew he was more useful than I to the cause of Spain but I thought to hell with Spain and anarchy; nothing was important. "
― Jean-Paul Sartre , The Wall
22 " ...ölümü hiç düşünmemiştim, çünkü böyle bir fırsat olmamıştı, ama şimdi fırsat vardı ve bunu düşünmek dururken neden başka şeyler yapmalıydı? "
23 " Bir an hayatımı yargılamaya kalktım. Kendi kendime 'güzel bir hayattı' demek isterdim. Ama bir yargıya varamıyordu insan, bu bir taslaktı. Zamanımı ölümsüzlük için uğraşmakla geçirmişim, bir şey anlamamışım. ... "
24 " ... Concha ölümümü öğrenince ağlayacaktı. Aylarca içinden yaşamak isteği gelmeyecekti. Ama ölecek olan bendim. ... "
25 " ... Amerikanvari hazırlanmış ıstakozu sevip sevmemekte özgürüm, ama insanları sevmiyorsam bir zavallıyım ve gün ışığında bana yer yok. ... "
26 " ... Birdenbire bu kalabalığın içinde kendimi yalnız ve küçük hissettim. İsteseler bana kötülük edebilecek gibiydiler! ... "
27 " ... 'Yalnız olmak!' diye ellerini ovuşturarak inliyordu. 'Akıl danışacak kimsesi olmamak, doğru yolda mıyım, değil miyim bana söyleyecek birisi!' ... "
28 " ... Günler boyu insan kendi kendine sorabilirdi, ben akıllı mıyım, kendimi bir şey mi sanıyorum, diye; asla bir karara varılamazdı. Bunun yanında bir sabah size takılan etiketler vardı ve ömür boyu onları taşımak gerekiyordu ... "
29 " Нищо не се мени така често както миналото. [Жан-Пол Сартр - Стената] "
30 " Biz gümbürtüye gitmiş insanlarız," diyordu gururla, "biz hayatı ıskalayanlardanız. Hiçbir işe yaramayacağız. "