1
" Μύριζε βαρελίσιο κρασί απ' έξω ακόμα. Με το που έμπαινες, έσμιγαν κι άλλες οσμές με την κυρίαρχη, όπως εκείνη απ' τα όσπρια που έβραζαν στο βάθος, πάνω σε φουφούδες, από φρεσκοκομμένο κρεμμύδι, κι ακόμη απ΄την δυνατή υγρασία που έβγαινε απ' το χωμάτινο δάπεδο - ευχάριστη αν δεν ήταν χειμώνας.
Απίθανα αντικείμενα διακοσμούσαν τους τοίχους - ανάμεσα τους ένας άψυχος αετός πάνω σε μια σανίδα, το κεφάλι ενός αγριογούρουνου σε μια άλλη, και χαμηλά σε μια γωνία, μέσα σε πουρνάρια και ξεραμένα άνθη, μια ολόκληρη αλεπού σε στάση εφόδου με μάτια γυάλινα γαλανά! "
― , Και με το φως του λύκου επανέρχονται
2
" Το Καρναβάλι εισέβαλλε πανηγυρικά και μέσα στα σπίτια - άλλαζαν οι παλμοί της καρδιάς όταν άκουγες τα κουδούνια να ξηλώνουν τις σκάλες και να 'ρχονται κατά πάνω σου - και φτάνοντας στη γωνιά όπου καθόταν το γεροντότερο και γι' αυτό σεβαστότερο πρόσωπο της οικογένειας, του έδινε με χειροφίλημα ένα απ' τα πορτοκάλια του ζητώντας να συγχωρεθούν τα αμαρτήματα' ή με την γενικότερη και μονολεκτική έκφραση "συγχωρεμένα". Στην συνέχεια απ' την χαρά του θαρρείς γι' αυτό που ζήτησε και πήρε, αλλά και γι 'αυτό που πρόσφερε, έφερνε τους πανηγυρικότερους κύκλους μες στο δωμάτιο κινώντας μπρος-πίσω το σώμα του, απανωτά, με πολλή δύναμη, έτσι που το μπατάλι να ζει τις ενδοξότερες στιγμές του φτάνοντας ως ψηλά στην πλάτη, ξαναπέφτοντας στα χαμηλά και ξαναγγίζοντας τα ύψη... Για να μην ξεχνάμε κιόλας πώς όλα αυτά λειτουργούσαν και ως πρόφαση, ευγενής πρόφαση, προκειμένου να φάνε κι οι άνθρωποι τότε ένα πορτοκάλι!... "
― , Και με το φως του λύκου επανέρχονται