Home > Work > Number 11 (The Winshaw Legacy, #2)
1 " Από το κέντρο του κάθε τραπεζιού, μετακινήθηκε ένα μικρό κυκλικό κομμάτι, σαν καταπακτή, από χέρια που ήταν στην αρχή ορατά• και μέσα από κάθε άνοιγμα που δημιουργήθηκε, εμφανίστηκε ένα αντρικό κεφάλι. Εξήντα διαφορετικά αντρικά κεφάλια σε εξήντα διαφορετικά τραπέζια. Τα σώματά τους παρέμεναν κάτω από τα τραπέζια, αόρατα. (...)«Καλησπέρα σας», είπε το κεφάλι. «Λέγομαι Ντόριαν και θα είμαι το ζωντανό μενού σας απόψε. Θα βρίσκομαι εδώ όλο το βράδυ, για να σας μιλήσω για το φαγητό και για να σας απαντήσω σε οποιαδήποτε ερώτηση έχετε σχετικα μ’αυτό. Φοβάμαι πως δεν μπορώ να σας μιλήσω για κανένα άλλο θέμα. Ούτε, δυστυχώς, μου επιτρέπεται να φάω ή να πιω οτιδήποτε από τα νόστιμα πιάτα τα οποία θα σας παρουσιάσω σε λίγο. Μη με λυπάστε πολύ, σας παρακαλώ, πληρώνομαι πολυ καλά για την αποψινή μου δουλειά και θα πάρω σπίτι μου μια γενναιόδωρη τσάντα με ό,τι περισσέψει. Λοιπόν, χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση, επιτρέψτε μοιυ να σας παρουσιάσω τα πρώτα πιάτα του αποψινού νόστιμου μπουφέ. Κυρίες και κύριοι, προετοιμάστε τον ουρανίσκο σας για μια επιλογή των εκπληκτικών ορεκτικών του σεφ μας!» "
― Jonathan Coe , Number 11 (The Winshaw Legacy, #2)
