Home > Work > H μοναξιά είναι από χώμα
1 " Όμως, ίσως μετά τα άκρα να βρίσκεται το μέτρο. "
― Μάρω Βαμβουνάκη , H μοναξιά είναι από χώμα
2 " Η μνήμη είναι ελαστική, ανθεκτική σα λάστιχο. Κάνει πως υποχωρεί και σβήνει,προχωρείς εύπιστος και ύστερα σου εκσφενδονίζεται βίαια και σου τσακίζει τα μούτρα. "
3 " Μην ακούς όλα όσα σου κατηγορώ. Ίσως υπερβάλλω, ίσως σε αδικώ περισσότερο από όσο σ' αξίζει. Είναι που το χρειάζομαι στην αδυναμία μου να παρηγορηθώ που σε έχασα. Έτσι, δειλά, κακορίζικα και μικρόψυχα να παρηγορηθώ υποβιβάζοντάς σε για να πείθομαι κι εγώ πως δεν είναι μόνο που σ' έχασα αλλά και που γλίτωσα κιόλας. "
4 " Είμαστε τραγικά ανεπαρκείς στις δυνατότητες που νομίζουμε πως κατέχουμε και είναι μοναδική σοφία να το παραδεχτούμε. Η ζωή τραβάει μπρος χάρη στη δική της δύναμη κι επειδή δε μας δίνει σημασία. Κι η δικιά μου ζωή. "
5 " Άγνωστα τα θέλω όλα, μόνο άγνωστα, που να μπορώ ίσως κάποτε να τα ανακαλύψω, άγνωστη γη με μάτι καθαρό. Μόνο αν τα γνωστά γίνουν άγνωστα έχω ελπίδα να ξαναγεννηθώ. Δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί, δεν υπάρχουν κανόνες, ούτε κατηγορίες, ούτε ορισμοί. Το καθετί είναι μοναδικό, εξαίσια μοναδικό και μόνο. "
6 " Δίνεις για να πάρεις κι αν πεις "όχι, ευχαριστώ, εγώ δε θα πάρω" είναι ο πονηρός δρόμος για να πετύχεις τα περισσότερα. "
7 " Το κρεβάτι μας άπλωνε και γινόταν το πανάκριβο «τώρα» που επιτέλους ακινητούσε της ροές του άγχους μου και με μεταμόρφωνε σε μακαριότητα. Όμως μαζί σου κρατούσε ελάχιστα.Αμέσως μόλις χωρίζαμε το εφιαλτικό παιχνίδι, με τους δείκτες του ρολογιού μ’ έρριχνε σε ασθματικά κυνηγητά. Οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα σάρκαζαν την ψυχή μου που μακριά σου έτρεχε συνεχώς σε ανάποδα κυλιόμενη κορδέλα. Να σε προλάβει, να σε συλλάβει, να σε κατακρατήσει και να επαναλάβει μαζί σου εκείνο το θαυμαστό «τώρα» του έρωτα.Εκείνο το εξαίσιο «τώρα» του έρωτα, το τόσο ανεκτίμητο κι ακριβοπληρωμένο μπορεί και να μη συμβαίνει μονάχα μαζί σου. Ελπίζω…Αυτή η ελπίδα με σώζει απ’ την καταδίκη της άγριας εξάρτησης από σένα. "