" Τι παράξενο!... Μπορεί να αγαπάς βαθιά, απέραντα τον άλλον, να εύχεσαι με ζήλο το καλό του, να πεθαίνεις για χάρη του, όμως αυτό το καλό του το θες μονάχα μαζί σου, μονάχα κοντά σου. Αλλιώς να του λείπει πια τόσο καλό.
Είναι η αγάπη και η καλοσύνη υπό όρους λοιπόν; Τέτοιος σκληρός είναι ο εγωκεντρισμός μας; Όμως τι να έκανε; Έτσι και χειρότερα ένιωθε. "

― Μάρω Βαμβουνάκη , Η δικηγόρος