" Hij kwam niet verder, want Stalin explodeerde opnieuw.
'We hebben die verdomde atoombom van jou niet nodig om te vechten en te winnen! Wat we nodig hebben zijn socialistische zielen en harten! Wie voelt dat hij nooit overwonnen kan worden, kan ook nooit overwonnen worden!'
'Voor zover iemand geen atoombom op hem laat vallen', zei Allan.
'Ik zal het kapitalisme vernietigen! Hoor je dat? Ik zal iedere afzonderlijke kapitalist vernietigen! En ik begin met jou, hond, als je ons niet helpt met die bom!'
Allan wilde echter niet langer aan tafel zitten en beledigingen aanhoren. Hij was naar Moskou gekomen om te helpen, niet om uitgescholden te worden. Stalin mocht het zelf uitzoeken.
'Ik heb iets bedacht', zei Allan.
'En dat is?' vroeg Stalin boos.
'Zou je die snor van je niet eens afscheren?'
Daarmee was het diner voorbij, want de tolk viel flauw. "

― Jonas Jonasson , The 100-Year-Old Man Who Climbed Out the Window and Disappeared (The Hundred-Year-Old Man, #1)