" Ήταν εκείνη η συγκεκριμένη ώρα, ακόμα και τώρα, ακόμα κι εδώ την αναγνώριζα, ώρα που αγαπούσα περισσότερο απ' όλες στο στρατόπεδο και τότε με τύλιξε ένα έντονο, οδυνηρό, μάταιο συναίσθημα: νοσταλγία "

― Imre Kertész , Fatelessness