QUOTE : Κατάλαβε πόσο αστεία ήταν και κοντοστάθηκε. Ένιωσε να παραβιάζει μια ξένη χαρά, να παραμονεύει δύο όμορφους άντρες που έπρεπε να επιστρέψουν σε κάποιον πίνακα. Τους άφησε να χαθούν πίσω από τα δέντρα. Ένιωσε ήσυχη, σαν να είχε κάνει το χρέος της. Άλλωστε αυτό έκανε πάντα με τα αδέλφια της. Ήταν ο φύλακάς τους. Η προστάτιδα όσων ονειρεύονταν μια ζωή μακριά της. Η οσία των άξιων, ιδίως όσων άξιζαν περισσότερα από αυτήν.