" Bitanem. Unut demiyorum, unutma. Hiçbir şeyi. Bizi de.
Fakat nasıl olacak? Ne dedin?
Unutmayınca nasıl bitecek? Yani nasıl başlayacak?
Seni öpüşlerimi, göğüslerinde mine çiçekleri açtırışımı, çiğler ışıldattığımı unutma, demek istemiştim. Saksıdaki çiçeğe su vermeyi unutma. Dolapta iki yüz elli gram kıymamız olduğunu unutma. "

― Adalet Ağaoğlu , Ruh Üşümesi