" Dit was een moment dat letterlijk naar haar boek vol Wijsheid gekopieerd moest worden. Babs begreep het hele universum met een helder inzicht. Ze herkende alles.
De stenen in het zand waren eeuwenoude dieren die nu rustten. Onder het wateroppervlak doolden kinderen die op een dag gaan zwemmen waren zonder terug te keren en nu verder zwemmen op de rug van hun lievelingsvis. Er waren op de zeebodem matrozen die verder het dek schrobden van gezonken vrachtschepen. Er waren vlaktes van plankton, van eenzaamheid en stilte.
Maar je kon er niets van zien, er was enkel grijs water. "

― Saskia de Coster , Eeuwige roem