Home > Author > Marieke Lucas Rijneveld
41 " He turned around once again in the doorway and waved to me, the scene I’d keep replaying in my mind later until his arm no longer raised itself and I began to doubt whether we had even said goodbye. "
― Marieke Lucas Rijneveld , The Discomfort of Evening
42 " We're all broken, that's how the light gets in. "
― Marieke Lucas Rijneveld , Mijn lieve gunsteling
43 " ... je wilde dat het leven was zoals je verkeersexamen op de basisschool, waarbij er op elke rotonde en straathoek een moeder op een visstooltje zat en naar je glimlachte als je netjes je hand uitstak en je al je zenuwen en angsten kwijtraakte, want het was goed, welke afslag je ook los, zij zaten daar met ene zonnehoed op en een leesboek op schoot, zij zouden daar bijleven zitten, zijn bleven opkijken als je voorbijkwam, soms riepen ze iets over dat je een mooie bocht maakte, ja, een mooie bocht, of iets over de stevige wind die je altijd tegen had, maar meestal zwegen ze en glimlachten alleen maar en dan wist je dat je slaagkans groot was ... "
44 " ... je zou hem omhelzen en constateren dat hij niet eens muf rook, nee, hij rook naar Axe en een beetje naar noppenfolie, waardoor je wist dat God hem niet nog een keer iets liet overkomen. "