Home > Author > Hubert Lampo
1 " Spoedig liet men de foute hypothese varen van een carnavalsvierder die het langer dan gewoonlijk had gemaakt. Carnaval was dit jaar namelijk bijzonder vroeg gevallen, vooraan in februari. Dat sommigen geen eind aan het feest wilden zien, gebeurde meer. Een vrolijke ziel die het een maand op zijn eentje had voortgezet, bleek nochtans onwaarschijnlijk. In geen enkele herberg was trouwens zo’n eenzame vierder gesignaleerd. Om het natuurlijk niet eens over zijn onmogelijk paarsblauwe pak met gifgele versieringen en metalen opstiksels te hebben dat direct in het oog zou vallen als hij zo gekleed door de stad zwierf. "
― Hubert Lampo , De verdwaalde carnavalsvierder
2 " Beiden schenen wij het gevoel te hebben de laatste bewoners te zijn van een uit haar voegen gerukte wereld waarover de tijd was stilgevallen. "
― Hubert Lampo , De komst van Joachim Stiller
3 " Het leven is niet mogelijk zonder het leergeld van de ontgoocheling. "
― Hubert Lampo
4 " Is het mogelijk, dat voor sommige mensen, het hele leven lang, een bepaalde angst niet meer ophoudt? "
5 " Ik wist, ofschoon van alle vrees verstoken, dat die naam nooit meer helemaal uit mijn leven zou verdwijnen, zoals de apostaat wel vermoedt, dat in zijn hormonen God nooit gans afsterven kan. "
6 " met mijn schijnbare trots als onmisbaar pantser voor mijn kwetsbaarheid in een al met al vrij crapuleuze wereld "
7 " De psychiaters en, op hun manier, ook de biechtvaders hebben gelijk. Zorgen of angsten, die men uitpraat, relativeren zich tot wat binnen de grenzen valt van wat ons weerstandsvermogen zonder evenwichtsverstoring verdragen kan. "
8 " Soms verbeeld ik me dat ik de sneeuw kan ruiken. Ruik jij hem ook, Hans?''Ik geloof het wel, ja, het is een geur als van kristal,' zei ik.'Heeft kristal dan een geur? ... Dat wist ik niet!''Nee, natuurlijk niet, maar als het een geur had zou het net de geur van sneeuw zijn.''Je bent een vreemde jongen,' lachte zij en voegde er na enig aarzelen spontaan aan toe: 'Een vreemde, lieve jongen. "
― Hubert Lampo , De eerste sneeuw van het jaar
9 " Herleid tot zijn eenvoudigste vorm komt mijn besluit hierop neer, dat u de gebeurtenis weg hebt willen dringen uit uw bewustzijn. Waarschijnlijk heeft de overigens ongegronde wroeging om het feit, dat u de man niet helpen kon, u parten gespeeld en zich tot een schuldgevoel gefixeerd. Men vergeet echter niet, wat men wil vergeten. "
10 " Van één ding zijn we zeker : dat we mensen zijn, stof onder de sterren. En dat alle menselijke geluk en alle menselijke leed door mensen veroorzaakt wordt. "
― Hubert Lampo ,
