Home > Author > Simon Beckett
1 " All of them with their own lives, untouched by mine. Or each other's. "
― Simon Beckett
2 " When it comes to misfortune, we are all selfish at heart, offering up the same prayers: not me, not mine. Not yet. "
― Simon Beckett , Written in Bone (David Hunter, #2)
3 " Nie ma drugich szans, są tylko inne. Jakąkolwiek podejmiesz decyzję, życie zawsze będzie inne niż wtedy, gdybyś podjął inną. "
― Simon Beckett , The Chemistry of Death (David Hunter, #1)
4 " Śmierć, ów proces alchemii na wspak, w którym złoto życia ulega rozbiciu na cuchnące składniki wyjściowe. "
5 " Historia naszego życia, a czasem i śmierci, jest zapisana w kościach. "
6 " Kiedy los nam nie sprzyja, w głębi serca wszyscy jesteśmy egoistami i wszyscy wznosimy te same modły: tylko nie ja, tylko nie ja, jeszcze nie teraz. "
7 " Nigdy nie wątp w człeka prawego i szlachetnego. Taki zawsze coś spieprzy. Oczywiście wszystko w imię większego dobra. "
8 " Nic nie pozostaje ukryte na zawsze. "
― Simon Beckett , The Calling of the Grave (David Hunter, #4)
9 " Jeśli zmarli żyją dalej, to tylko w naszych umysłach i sercach. "
10 " Our lives, and sometimes deaths, are stories written in bone. "
11 " Szansę dostaje się tylko w określonym czasie. Skrzyżowanie dróg, i tak dalej. Podejmujesz decyzję i skręcasz w lewo. Podejmujesz inną, skręcasz w prawo i trafiasz zupełnie gdzie indziej. "
12 " Z morderstwem jest jak z życiem; i jedno, i drugie jest nieprzewidywalne. "
13 " Kaum ist das Leben aus dem Körper gewichen, wird er zu einem gigantischen Festschmaus für andere Organismen. Zuerst für Bakterien, dann für Insekten. Fliegen. Aus den gelegten Eiern schlüpfen Larven, die sich an der nahrreichen Substanz laben und dann abwandern. Sie verlassen die Leiche in Reih und Glied und folgen einander in einer ordentlichen Linie, die sich immer nach Süden bewegt. Manchmal nach Südosten oder Südwesten, aber niemals nach Norden. Niemand weiß, warum. "
14 " Then we left it behind and entered another world. Steep, densely forested slopes closed in around us, plunging us into shadow as the road wound through them. Part of the huge Appalachian Mountains chain, the Smokies covered eight hundred square miles and spanned the border between Tennessee and North Carolina. They'd been declared a National Park, although looking out of the car window I thought that nature was blithely unaware of such distinctions. This was a wilderness that man had even now barely scratched. Coming from a crowded island like the UK, it was impossible not to be humbled by their sheer scale. There "
― Simon Beckett , Whispers of the Dead (David Hunter, #3)
15 " there was nothing I could do for her, or for Miller either. "
16 " a shallow embankment. It was upright but canted "
17 " La muerte había provocado sus habituales y siniestros cambios, una alquimia inversa que transformó el oro de la vida en materia abyecta y pestilente. "
18 " All narcissists are self-obsessed, but malignant narcissists are at the top of the scale. They have a pathological self-belief—a sense of grandiosity, even—which demands attention and admiration. They're convinced they're special in some way and want other people to acknowledge it as well. Crucially, they're also sadists who lack any conscience. They don't necessarily get fulfilment from inflicting pain, but they enjoy the sense of power it gives them. And they're indifferent to any suffering they might cause. "
19 " Pixels don't have the depth, the resonance you're looking for. No matter how hight the resolution, how true the colours, they're still only an impressionist approximation of their subject. Whereas film captures something of its essence, a transferral that goes beyond the chemical process. A real photograph is created by light, pure and simple: a paintbrush of photons that leaves its mark on the canvas of the film. There's a physical link between photographer and subject that calls for fine judgement, for skill. "
20 " Dla much. Muchy składają jaja, z jaj wylęgają się larwy. Larwy zjadają bogatą w składniki pokarmowe pożywkę, następnie migrują. Opuszczają ciało w składnym szyku, w zwartym pochodzie, który podąża zawsze na południe. Czasem na południowy wschód lub południowy zachód, ale nigdy na północ. Nikt nie wie dlaczego. "
