" Bir gün çocuksu bir gururla —belki de hâlâ o gururla hareket ediyorumdur— evinin önüne gelmedim; fakat inat ve isyanla dolu o boş akşam ne korkunçtu. Ertesi akşam tekrar evinin önünde gururu kırılmış bir şekilde duruyor, bütün kaderim boyunca bana kapalı olan yaşamının önünde yaptığım gibi bekliyor, bekliyordum. "

― Stefan Zweig , Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu