" Ve Tanrıyla da bir daha hiç konuşmadım. Böylece zaman içinde birbirimizi unuttuk.

Ta ki… Onunla karşılaşana kadar. O bana baktığında Tanrı'nın gözlerini gördüm ben. Bir umut değil, bir müjdeydi bu. Onun aşkıyla, yitirdiğim her şey bir ışık çağlayanı içinde yeniden bana döndü, taş ve toprak kardeşim oldu, yüreğim merhametle doldu. Anlayacağın ben yeniden yaşamaya başladım Fezai abi.

Ve o gidince, dünya bir kez daha başıma yıkıldı. "

― Alper Canıgüz , Gizliajans