" Ben bu ülkeyi çok sevsem bile ya ülke artık beni sevmezse? Korktum. O zaman insan hâlâ devam eder mi ülkesini sevmeye? Ait olmak bu kadar derin bir ihtiyaç demek ki, dedim o günlerde kendime. Öldürseler bile seni, geri o eve dönmek istiyorsun. Neresi olursa olsun ev, yansa kül olsa da, bir evin olsun istiyorsun. Hrant haklıydı. Ev seni bıraksa bile sen evi bırakamıyorsun. Dönüp dönüp yine kalbin, o kalbi kül edecek Anadolu'ya vermek istiyorsun. Kederli bir mecburiyet bu. Ülkeni seviyorsun. "

― Ece Temelkuran , Ağrı'nın Derinliği