" eski şapkalarımız, ayakkabılarımız, elbiselerimiz gün geçtikçe bizden bir parça olmazlar mı? Onları sık sık değiştirmek isteyişimiz de bu yüzden değil midir? Yeni bir elbise giyen adam az çok benliğinin dışına çıkmışa benzer: kendinden uzaklaşmak, ona bir değişikliğin arasından bakmak ihtiyacı, yahut 'ben artık bir başkasıyım!' diyebilmek saadeti.

ben aşktan daima kaçtım. Hiç sevmedim. Belki bir eksiğim oldu. fakat rahatım. Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde… fakat daima ödersiniz… hiçbir şey olmasa, bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz. Filhakika ben ödemeye başlamıştım. "

― Ahmet Hamdi Tanpınar , Saatleri Ayarlama Enstitüsü