" Kâbuslarımın kara cübbeli dervişi ne derse desin bu konuda annem haklıydı:
Tanrı olmak diye bir şey varsa işte buydu; bir insanı dünyaya getirmek, birine can vermek,
yaşamın sürekliliğine katkıda bulunmak. Çünkü her çocuk bir umuttu. Ve yaşam ne kadar
acımasız, insanlar ne kadar kötü olurlarsa olsunlar; onları kendilerinden başka kurtaracak
kimse yoktu. "

― Ahmet Ümit