" Arif Saim Beyin yüzü ciddileşti. Bastonunu sıkıca kavradı: “Bakın arkadaşlar," diye yeniden başladı. “Bakın arkadaşlar, bir İnce Memed değil, yüz bin İnce Memed olsa, böyle yüz bin de dağlarda dolanan atı bulunsa bu halk başkaldıramaz. Bizim halkımız binlerce yıldan bu yana yoksulluk çekmiş, ezilmiş, çiğnenmiş, bütün insan olma gücü elinden alınmış bir halktır. Böyle bir halk değil başkaldırmak, korkusundan gözünü bile açamaz, siz keyfinize bakın. İnce Memed de birkaç gün dağda dolaşsın bakalım. Fazla telaşlanmışsınız, telaşlanmayın. Hem böyle bir adam var mı, orası da meçhul."

Var, dedi Taşkın Halil Bey. “Amber Bey onu tanıyor, geçen gün evini bastı ya. İnce Memed diye birisi var."

Bütün köylüler onu her gün görüyorlar. Bizim Topal Ali Ağa onu yakından tanıyor, diye söze karıştı Molla Duran Efendi.

Bizim hepimizi öldürecek, diye bir söz savurdu, dayanamayarak Murtaza Ağa saklandığı yerden.

Hah işte, şimdi sadede geldiniz, diye bastonunu yere uzun uzun vurdu Arif Saim Bey. “Evet İnce Memed sizi öldürecek, yalnız şunu iyi bilin ki, durmadan tekrar edeceğim, bu halktan, bu ezilmeye, aşağılanmaya, küçük görülmeye, insandan sayılmamaya alışmış halktan hiçbir şey çıkamaz." Daldı, başını yere dikip bir süre düşündü. Başını salladı, içlenmiş bir sesle, “Keşki ayaklansa, ayaklanabilse de bu halk hepimizin kellesini koparsa. "

― Yaşar Kemal