" Bırakıp gittin beni bütün kapılardan.
Bütün çöllerde tek başıma kodun beni.
Şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim
Vardığım hiçbir yerde değildin.
Sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam !
Hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını,
Denizde dalga kıranda da boş boşluğunu bir günün,
Seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği..



Bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz
Her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle
Düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni.
Yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin,
Gelişigüzel bir nesne, bir "şey", bir iskemle gibi,
Yazla birlikte biten bir kısa tatil,
Çekmecede bir kart gibi bırakıp gittin.
Senden düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında.



Başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç
Bana bakıp görmediğin için,
Ben yokken içini çektiğin için.



Ayağına düşen gölgene acıdın mı sen hiç ? "

― Louis Aragon