" Ժամանակը Էրիկայի շուրջը աստիճանաբար գիպսի պես կարծրանում է: Այն անմիջապես փշրվում է, երբ մայրը բռունցքով կոպտորեն հարված է հասցնում դրան: Նման դեպքերում Էրիկան նստում է՝ ասես իր նուրբ պարանոցի շուրջը ժամանակի գիպսե օրթոպեդիկ օձիքի փշրված մնացորդներով, և համոզում ինքն իրեն. ես արդեն պետք է տուն գնամ: "
Image for Quotes
