" Тоа сега може да значи дека таа девојка мисли дека сите мажи се исти, дека таа никогаш нема да ја најде својата куќа, дека секогаш ќе живее само во кулиса од куќа, и секогаш ќе наидува на мажи кои лошо ќе постапуваат со неа, на луѓе кои живеат од слики, а не од стварност. Но, таа секогаш ќе се надева дека ќе излезе од светот на сликите во стварниот свет и секогаш ќе закачува по една слика на куќа врз кулисите од претходната. Најдевајќи се дека еднаш ќе најде некој вистински маж, кому ќе му ја отвори вратата од утробата. И дека од неа некогаш ќе излезат деца. "

― Венко Андоновски , Вештица