" De mensheid bestaat in beginsel als een onstabiele situatie: ieder persoon kan slechts datgene geloven wat zij in haar binnenste als waar herkent, maar tegelijkertijd denkt en beslist ieder persoon slechts omdat zij is opgenomen in bepaalde verbanden met de ander waardoor zij bij voorkeur in de richting van dit soort gedeelde meningen wordt gestuurd.

Een ieder is alleen en niemand kan zich in een ander verplaatsen (...)

Er bestaat geen leven in meervoud dat ons zou bevrijden van de last van onszelf, dat ons zou vrijspreken van het hebben van een eigen mening. Er bestaat echter ook geen 'inwendig' leven dat los zou staan van een eerste poging een relatie aan te gaan met de ander.

In deze ambigue situatie, waarin we zijn geworpen omdat we een lichaam en een persoonlijke en collectieve geschiedenis hebben, kunnen we nooit absolute rust vinden. We moeten onophoudelijk werken aan het verminderen van onze onderlinge verschillen, aan het uitleggen van onze woorden die verkeerd zijn begrepen, aan het demonstreren van onze verborgen kanten, aan het waarnemen van de ander.

We kunnen de rede en de overeenstemming van de geesten niet op een definitieve wijze bereiken, maar evenmin zijn we in staat ze op te geven. "

― Maurice Merleau-Ponty , The World of Perception