" لذت های زندگی زمان را پر نمی کند، بلکه تهی می گذارد. درست است که زمان حال را سرشار و موجود می دانیم ولی در خاطره‌ی ما، این لحظات تهی می نمایند، چون هنگامی که تفریحات و چنین چیزهایی زمان را لبریز می کنند، این لبریزی تا هنگامی وجود دارد که آن تفریحات ادامه دارند، بنابراین در خاطره‌هایمان تهی به نظر می رسند "

― Immanuel Kant , درس‌های فلسفه‌ی اخلاق