" Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi.
Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan
düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla
dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar
boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi? "

― Sabahattin Ali