" - Sen bu öyküden pek hoşlanmıyorsun, dedi.
-Öyküyü öğrenmem için, bu bir neden olamaz. Yine de bilmek isterim.
-Yoksa o mu? Hoşuna gitmeyen kendisi mi yoksa?
-Sanırım, öyle. Yani, Cebelitarık denizcilerinden hoşlanmıyorum.
Gülümseyerek ve bakışında en ufak bir sitem olmaksızın, konuşmamı bekliyordu.
--Ayrıcalığı olan yaşamlara karşı biraz güvensizim ben.Beni anlamanı isterdim.
Ve ekledim:
-Hatta bu öyküdeki yaşamlara karşı da.
-Bunda onun ne suçu var, dedi usulca. Kendisini aradığımı bile bilmiyor.
-Bu senin suçun, dedim. Dünyanın en büyük aşkını yaşamak istiyorsun çünkü.
...
-Böyle bir aşk yaşamak istemeyen görülmüş müdür?
-Orası öyle. Ama böyle aşklar, ancak onlarla, onun gibi adamlarla yaşanır.
-Eğer böyle birini geçersiz nedenlerle seviyorsanız, bu onun suçu değil ki.
-Öyle, bu onun suçu değil. Hem geçersiz nedenler de ne demekmiş? Ben insanların en olumsuz nedenlerle de sevilebileceğine inanırım... "

― Marguerite Duras