QUOTE : Hermione uzanıp yanağına dokundu, kederle gülümsüyordu. “Gördüğüm en mutsuz gelinsin.”<br /> <br /><br />Lucy gözlerini kapadı. “Mutsuz değilim. Ben sadece şey hissediyorum...”<br /> <br /><br />Ama ne hissettiğini bilmiyordu. Ne hissetmesi gerekiyordu ki?Kimse bunun için eğitmemişti onu.Bütün eğitimi boyunca; dadısı,mürebbiyesi ve Bayan Moss’un Okulu’nda geçirdiği üç yıl boyunca kimse ona bunun dersini vermemişti. Neden kimse bunun dikiş nakıştan ve yerel danslardan daha önemli olduğunu fark etmemişti? <br /><br />“Ben...” Artık anlamıştı. “Ben veda ediyormuş gibi hissediyorum.”<br /><br />Hermione hayretle gözlerini kırpıştırdı. “Kime?”<br /> <br /><br />Kendime...