" Poirot was een buitenissig mannetje. Hoewel amper een meter zestig lang, maakte hij door houding en optreden een waardige indruk. Hij had een eivormig hoofd, dat hij altijd een beetje schuin hield, en een stug, kortgeknipt snorretje. Zijn kleding was tot in de puntjes verzorgd: volgens mij zou een pluisje op zijn pak hem meer pijn doen dan een schotwond. Toch was deze typische dandy die nu, zoals ik tot mijn spijt zag, erg hinkte, in zijn tijd een van de meest gevierde leden van het Belgische politiekorps geweest. Als detective had hij zich onderscheiden door zijn enorme flair en hij had indertijd successen geoogst met het oplossen van enkele van de meest raadselachtige gevallen. "

― Agatha Christie , The Mysterious Affair at Styles (Hercule Poirot, #1)