" حتی در سخت‌ترین موقعیت‌ها هم لحظه‌ای می‌رسد که دست‌کشیدن از مبارزه تبدیل به چیزی مطلوب و لذت‌بخش می‌گردد. مثلاً فردی کشتی‌شکسته در نهایت با دریا آشتی می‌کند، حتی کسی که برای نجات کشتی خون‌ِدل خورده و تمام طول شب، زیر نور ستارگان، در محاصرۀ ماهی‌ها، در تنهایی محض، با امواج در نبرد بوده است. مهم نیست چه کرده یا چقدر به زندگی دلبسته بوده: پایان همیشه شیرین است. او نهایتاً درمی‌یابد که دیگر کاری از دستش برنمی‌آید، اینکه کسی قرار نیست به نجاتش بشتابد، اینکه هیچ ساحلی در دید نیست. و آن‌گاه است که می‌پذیرد، آرام می‌گیرد و، همچون طفلی که فقط می‌خواهد بخوابد، به دریا تن در می‌دهد. "
― Bernardo Atxaga , Obabakoak
