" Yazık, kitaplarla evli imiş. Ama küller arasındaki kıvılcım birden parlayınca."
Gözlüğü yeisle masaya fırlatıyor.
"Hayat kavranılmaz bir şey. O bana mecmuada rastlamış, ben onu vitrinde gördüm. Onun bende, benim onda bir hatıram kalacak. Kalacak mı?"
Dükkanı dolduran objeler üzerinde gezinen bakışları. "Her yan hatıra dolu. Ama hayat devam ediyor."
Masaya oturuyor ve bir sigara yakıyor.
"Yazık, vaktinden önce yaşlanmış bir adam. Hayatın uzağına düşmüş. Kitaplara sığınmış. Kötü mü? Kitaplar bazen insanlardan daha iyi dost oluyor. Ama hangi kitap bir insanın yerini tutabilir? "

― Mustafa Kutlu , Tahir Sami Bey'in Özel Hayatı