" ای مرغ سحر! چو این شب تار
بگذاشت ز سر، سیاه‌کاری
وز نفحه روح‌بخش اسحار
رفت از سر خفتگان خماری
بگشود گره ز زلف زرتار
محبوبه نیلگون عماری
یزدان به کمال شد پدیدار
و اهریمن زشت‌خو حصاری
یادآر ز شمع مرده، یادآر "

― علی‌اکبر دهخدا , دیوان دهخدا