" Ey gecemde rüyam, günümde hayalim!Senden utanıyorum...Yüzüm karadır...
Amma ne yapayım ki ben bir inciyim..Alan da başkasıdır; satan da..Felek beni mezada salınca, kim benim irademe hak tanır?..Ben neler çekmekteyim sensiz, sevinçli olduğumu düşünme...Öyle dertlere giriftarım ki, senin için ağlayamıyorum bile...
O kadar ki,
ağlamak için önce bahane bulmam gerek...Bu halimle beni mutlu bilme, mezarda bil...Bela, kolumu kanadımı kırdı;derdimin ne olduğunu bilmez hale geldim...
Peki ama sen nerdesin?Teselli yerine acı sözlerinle derdimi arttırmak reva mı?Yiğit olan sensin; irade sahibi sen..Araması gereken sen, alması gereken de..
O halde nerdesin? "
― İskender Pala , Leyla ile Mecnun