" Wtedy interesowało mnie wszystko, co można opisać przy pomocy kamery dokumentalnej. Istniała konieczność, potrzeba, bardzo dla nas zresztą ekscytująca, opisania świata. Świat komunistyczny nie był opisany, powiem inaczej – był opisany tak, jak powinien wyglądać, a nie tak, jak wyglądał naprawdę. My – było nas wielu - próbowaliśmy go opisać. Było to fascynujące. Opisywać coś, co dotychczas nie było opisane. Jest to podobne do uczucia, które towarzyszy powoływaniu do życia. To jest trochę tak, że jeżeli coś nie jest opisane, właściwie nie istnieje. Jeżeli zaczynamy opisywać, powołujemy w jakimś sensie do życia. "

― Krzysztof Kieślowski