" Kalbimin şekli kentin şekline benzer Orda yönü belirsiz bir rüzgâr eser Ey adaların okşadığı sularda boğulanlar İniyordunuz bilinmeyen uzun bir düş boyunca O vaadedilmiş dinginliğine doğru uzak Aliscan'ların Kahramanlar uyur orda ölülerin kendi hanları vardır Oraya bir akşam varılır varılır da ne zaman Yolunuzu şaşırtır çeşit çeşit öyküleriniz Yıldızlı göğe doğru gözleri körmüşcesine Köprünün altından geçiyorsunuz başlar arkaya kaykılmış Nehrin dokunduğu beyaz sarayları görmeden Madem ki Arles kenti sizi bekliyor gidin geç bile kaldınız İsimsiz taşlar altında başka bir yerde ağlarsınız Burda ancak bir gitar ezgisidir bütün bir gece Ordaysa aşkım sınırsız bir Avignon görünümünde "