" 'Ziezo', zei Benjamin. 'Nu ben ik dood. Mijn hart staat stil.'
Hij ging rechtop zitten in het hoge ziekenhuisbed, keek even naar de aan'en uitflitsende rode lampjes en glimlachte. Het alarm gilde en hij hoorde stappen op de gang. Benjamin liet zich van zijn bed glijden, wierp een vlugge blik op zijn dode lichaam en ging toen bij het raam staan. "

― Willy Schuyesmans , Stilstaan