" Belki de Nurullah sadece bizden önceki yazarların şişirdiği bir balondu ve biz bir balonla karşılaşma ihtimalini göze alamadığımız için ona hep uzak duruyor, belli belirsiz seçilen siluetinde ısrarla bir derinlik arıyorduk. Nesiller süren bu rüyadan uyanma cesaretini kendimizde bulamadığımızdan bir seraba sarılıyor, ondan erdem bekliyorduk.

Belki de bizim canımız yanarken olup biten onca şeye mezar gibi kayıtsız kalabilen bu adamın hâlâ sanatlı işlemeler yapabiliyor olmasını anlayamadığımdan bu kadar tuhaf söylüyorum. "

― Mustafa Çevikdoğan , Temiz Kâğıdı