" De huisarts had er net zoveel zin in als ik. 'Zullen we dan maar?' Hij brak het dopje van de ampul en vulde de spuit met vloeistof. Ik deed mijn broek naar beneden. Hij wreef met een desinfecterend doekje over mijn bovenbeen.
'Als je je ontspant, voel je er niets van,' zei hij.
De naald gleed naar binnen.
Dit was het begin, het lentepunt. De zon kruiste de evenaar van mijn wereld, hierna werden de dagen langer.
De huisarts drukte de spuit leeg in mijn been. 'Nu gaan we het beleven,' zei hij. "

― , Welkom bij de club