" Karakız, 'Usta be, amma da çok kitabın var!' dedi.
'Öyle mi?'
'Niye bir kâtiplik almıyon?'
İzzet Usta uzun uzun güldü.
'Essahdan niye almıyon? Daha rahat değil mi? Yaz kış bir masanın başında, oh...'
'Vermiyorlar bacı, vermiyorlar. Rahatlığı kim sevmez?'
'Madem vermiyorlar, ne diye okuyorsun? Gözlerine yazık değil mi? Kâtip olamadıktan sonra...'
İzzet Usta cevap vermemeyi uygun buldu. "

― Orhan Kemal , Cemile (Küçük Adamın Romanı, #3)